අක්කට අලුතින් ලැබුණු සිඟිත්තාව බලන්නට කාර්යාලයෙන් පිටවූයේ දහවල් 2 ට පමණය. හයිලෙවල් මාර්ගය ඔස්සේ නුගේගොඩ නගරයට ඇතුළු වද්දිම මතකය දිවගියේ මීට වසර 7ක් පමණ ඈත අතීතයටය. අළුතින් ඉදිවූ ගුවන් පාලම නුගේගොඩ නගරයේ තිබූ අතීත සුන්දර සැකැස්ම එහෙම්පිටින්ම වෙනස්කොට ඇත. එදා නුගේගොඩට එනවිටම ඇස ගැසෙන්නේ ඒ සුවිශාල බෝ ගස උවත් අද නෙතගැටෙන්නේ ගුවන් පාලමය.
"මචං අපි ඇවිත් ඉන්නේ බෝගහ ගාව.අනිත් උනුත් මෙතනට සෙට් වෙනවා. ඉන්න මගුලකින් වරෙන් ඉක්මනට..."
එදා ඒ බෝගස නුගේගොඩ අමතර පන්ති යන බොහෝ දෙනෙකු වෙන වෙන ගමන් යාමට එක්රැස්කර ගන්නා නගර සලකුණක්ද විය. කෙසේ වෙතත් ඒ නගරය දැන් නුහුරු නුපුරුදු වන තරමටම වෙනස්වී ඇත. ඒ විනාඩි කිහිපයට මහගොඩක් දේවල් කල්පනා වූයේ මා ඒ නගරයට ඇත්තටම ආශා කල නිසා විය යුතුය.
හොදම සිදුවීම සිදුවූයේ නුගේගොඩ හංදියෙන් වමට හරවනවාත් සමගමය. කාලෙකින් හොදම මිතුරෙකු දුටු කලෙක මෙන් පාරෙන් එහා පැත්තේ තිබූ සරසවි පොත්හල දැක නොදැනීම තිරිංග තදවුණි. එය දැක මට මේ තරම් සතුටක් දැනුනේ ඇයිදැයි මා නැවත ගෙදර පැමිණි පසුද කල්පනා කලේය. මොහොතක් සරසවිය දෙස බලා සිටි මට එයට ගොඩවීමට දැඩි ආශාවක් ආවද දැනටමත් ප‍්‍රමාදවී ඇති බැවින් ආපසු එන එන ගමනේ සරසවියට යන බලාපොරොත්තුවෙන් නැවත වාහනය පණ ගැන්වූයේය. රොටරියේ අමතර පන්ති දවස්වල මා වැඩි කාලයක් ගෙවූයේ සරසවියේත් සම්මාන එකේත්ය. අතේ මුදල් නොගැවසුන ඒ කාලේ පොතක් ගන්නවා කියන්නේම හෙන ගේමකි. වැඩි හරියක් කලේ සරසවියේ මා කැමතිම පොත් අතගා ඒමය. ඒ පොත්වල සුවද අදටද මට දැනෙයි. ඒ කියැවීමේ පුරුද්ද නැතිවූයේ කවදාදැයි මට සිතාගත නොහැක.
ලෝකෙ නැති බොරු කියමින් හකු රිදෙන තුරු සිනාසී කාලය ගත කර අක්කාගේ නිවසින් පිටවූයේ සවස 5 ට පමණය. එන ගමන් සරසවිය අසලින් බයිසිකලය නවත්වා එයට ගොඩවූ විටම මට දුටු දෙයින් ඇස් අදහා ගත නොහැකි විය. සරසවිය පිරෙන්නට තිබූ පොත්පත් වෙනුවට එහි රාක්ක වල තිබුනේ පාසැල් උපකරණ, ලිපිද්‍රව්‍ය, සුභ පැතුම් පත්ය. මාව කරකවා අතඇරියාක්මෙන් විය. පසුව සිහිවූයේ මා බයිසිකලය නැවැත්වූ තැනට අනෙක් පසින් නව සරසවි ගොඩනැගිල්ලක් තිබූ බවය. පසුව හිත හදාගෙන එයට ගොඩවූ පසු එහි හාත්පස තිබුනේ ඉංගී‍්‍රසි පොතපතය. සිහින ලෝකයක් එකවර දෙපතුල ළඟ කඩාවැටුන කලෙක දැනෙන හැඟීමක් මට දැනෙන්නට විය. මා හිස් අතින්ම ආපසු හැරුනේය. ඇතැම්විට එහි කොහේ හෝ සිංහල පොතපත තියෙන තැනක් තිබෙනවා විය හැක. නමුත් මා එය සොයන්නට නොගියේය. ඒ, මා සෙවූයේ අතීතයේ තිබූ සරසවියම වන නිසා විය යුතුය. අවසානයේ නුගේගොඩ නගරය පමණක් නොව එහි අතීතයද බොහෝ වෙනස්වී ඇති බව පමණක් තේරුම් ගෙන නැවත බයිසිකලයට නැංගේය.
අප අතීතයට, අතීතයේ සුන්දර මතක සැමරුම් වලට අතිශය ලෙස ආදරය කරමු. හැකි සෑම විටම අප උත්සහ කරන්නේ ඒ සුන්දරවූ අතීතයේ දිනවල ඇවිද යන්නටය. ඒ සුවඳ විදින්නටය. අප විශ්වාස කරනුයේ ඒ අතීතය ඒ ආකාරයෙන්ම නොනැසී තවමත් ඒ ආකාරයෙන්ම අප වෙනුවෙන් බලා හිදිනබවය. නමුත් එය එසේ නොවෙන්නේ සිහිනයට වඩා බොහෝ ළඟින් සැබෑ ලෝකය පවතින නිසාවෙනි. එක් මොහොතකට හෝ ඒ අතීතයේ දිනකට ගොස් අතීතයේ අහුමුළු තුළ ඉපැරණි දෑ සෙවූවද ඒවා වර්තමානයේ පවතින්නේ අපව කඩාවට්ටන තරම් වෙනස්කම් සහිතව බව දකින්නට සිදුවීම වෙනස්කල නොහැකි සත්‍යයකි.
- නිරෝෂ් මෛති‍්‍ර -
2013 ඔක්තෝම්බර් 17
No comments:
Post a Comment